

04.04. – Rekolekcje parafialne – brak spotkania
11.04. – Wielki Tydzień – brak spotkania
18.04. – Wielkanoc – brak spotkania
25.04. – spotkanie w salce (18:30)
02.05. – brak spotkania
09.05. – Msza Św. z modlitwą o uzdrowienie (19:00)
16.05. – spotkanie w salce (18:30)
20-21.05. – Kongres Odnowy – Częstochowa
23.05. – spotkanie w salce (18:30)
30.05. – spotkanie w salce (18:30)
04.06. – czuwanie przez Uroczystością Zesłania Ducha Św.
Mk 14, 22 – 25
Mt 26, 26 – 30
Łk 22, 14 – 20
1 Kor 11, 23 – 26
Iz 33, 1-6
Ps 33, 2
Ps 71, 22
Łk 1, 35
Mt 1, 18
Mk 1, 24
Mk 3, 11
J 6, 69
J 17, 19
Grudzień 2021
Temat miesiąca: Fałszywe obrazy Boga.
Proponowane treści do rozważenia po obejrzeniu konferencji ks. Szymona Czauderny:
1. Jaki obraz Boga w sobie nosisz?
2. Jaki jest „twój” Bóg? Rozmawiasz z Bogiem czy bożkiem?
3. Kiedy się modlisz, to Kogo masz przed oczami?
4. Czy twój własny obraz Boga, który utworzyłeś/aś przez lata jest prawdziwy?
5. Twój obraz Boga bardziej cię blokuje czy otwiera na relację z Nim?
6. Czy wierzysz, że Bóg cię kocha?
7. Może bardziej obawiasz się Boga, uważasz Go za zagrożenie dla ciebie, niż traktujesz
jako Tego, który jest Miłością i daje miłość?
8. Myślisz, że masz prawdziwy obraz Boga w sobie, którego kochasz, czy fałszywy,
którego nie da się pokochać?
9. Czy wierzysz w to, że Bóg jest miłośnikiem wolności?
NAJBARDZIEJ RANIĄCE OBRAZY BOGA
2. Bóg jako zegarmistrz
• Wszystko hula, ale jestem zdany na siebie
• Bóg siedzi wysoko, nie miesza się i jak mam problem to muszę rozwiązać go sam
3. Bóg SOR (Szpitalny Oddział Ratunkowy)
• Wypadek, sesja, poważna choroba – wtedy przypominam sobie o Bogu.
• Poza ekstremalnymi chwilami życia zostawiam Boga
4. Bóg święty Mikołaj
• Napisze Mu cudny, piękny list, a On mi odeśle konkret
5. Bóg sadystyczny chirurg
• Ten, który przychodzi, by leczyć choroby. Jak leczy, to musi boleć. Najpierw
przeczołga, a później może uzdrowi.
• To nie prawda! Bóg jest delikatny!
6. Bóg jako wredna teściowa
• Przy
teściowej jesteś spięty, podpatrywany, oceniany, kontrolowany.
•
Często atmosfera tak słodka, tak nieszczera, że nie chcesz do
mamusi szybko
powrócić.
• To schemat przerzucany na Boga.
2. Słuchanie
Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów (Ap 2, 7a).
Czy we wspólnocie wiary mam sprzyjające środki, by „usłyszeć” głos Boga? Czy słyszę głos bliźniego?
Czy słyszę, co inni mówią w Kościele i o Kościele? Czy nie odrzucam z zasady poglądów innych niż
swoje? Na ile sam jestem słuchany? Jakie mogą być powody „głuchoty” w Kościele i jak tej „chorobie”
zaradzić?
3. Zabieranie głosu
W nocy Pan przemówił do Pawła w widzeniu: «Przestań się lękać, a przemawiaj i nie milcz, bo Ja jestem
z tobą i nikt nie targnie się na ciebie, aby cię skrzywdzić, dlatego że wiele ludu mam w tym mieście».
Pozostał więc i głosił im słowo Boże (Dz 18, 10-11a).
Czy jestem przygotowany, by zabrać głos we wspólnocie Kocioła? Czy jestem gotów w sposób odważny,
szczery i odpowiedzialny wypowiedzieć się na ważne dla mnie zagadnienia? Jeśli nie – na jakie
przeszkody napotykam? Czego się obawiam? Dlaczego milczę? Gdzie dostrzegam winę braku szczerości
i odwagi w wypowiedziach wiernych, dlaczego modne jest „szemranie”, a brak konstruktywnej rozmowy?
Czy dbam o to, aby nie skupiać się tylko na krytyce i własnym „ja”, lecz na tym, co może pozytywnie
wpłynąć na moją wspólnotę?
4. Celebrowanie
Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach (Dz 2, 42).
Jakie jest moje doświadczenie wspólnotowych celebracji – zwłaszcza przeżywanej Eucharystii
i nabożeństw? Co dla mnie jest najistotniejsze? Co mogę podkreślić jako wyjątkowe i ważne? Jakie
mankamenty dostrzegam? Co przeszkadza w pełnym wejściu w doświadczenie wiary? Czy liturgia,
celebrans i jej oprawa przybliżają mnie do Sacrum? Jak wspólnotowe doświadczenie wiary umacnia mnie
w codzienności, wskazuje kierunek działania, motywuje do świętości i inspiruje do zaangażowania
w budowanie cywilizacji opartej na Ewangelii? Czy widzę obszar osobistego zaangażowania w celebrację?
Jakie przeszkody/braki dostrzegam w życiu liturgicznym Kościoła?
5. Współodpowiedzialni
Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są
wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich (1Kor 12, 4-6).
W Kościele każdy ma swoje miejsce i zadanie – różnorodność talentów, umiejętności i pasji winno służyć
bliźnim w drodze wiary i poprawie jakości życia w codzienności. Jak moje doświadczenie życie
weryfikuje tę prawdę? Jakie przeszkody i zaniedbania dostrzegam? Jak Kościół może współpracować
z zaangażowanymi w dobro wspólne – społecznikami, politykami, naukowcami, pedagogami,
zatroskanymi o ochronę praw człowieka czy ekologię? Czy we współczesnym świecie dostrzegam szansę
na budowanie elit opartych o wartości chrześcijańskie?
6. Dialog w Kościele i społeczeństwie
Jezus zmęczony drogą siedział sobie przy studni. Było to około szóstej godziny. Nadeszła [tam] kobieta
z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus rzekł do niej: «Daj Mi pić!» (Łk 4, 6b-7).
Gdybyś miał dzisiaj wyobrazić sobie Kościół jako budowlę – byłby bardziej niedostępną twierdzą, czy
domem z pięknym ogrodem, do którego każdy ma wstęp, zaproszenie do rozmowy i poszukiwania
prawdy? Jakie jest twoje doświadczenie dialogu w Kościele? Jakie cechy dobrego dialogu możesz
wymienić, które winny być obecne w praktyce życia Kościoła – m.in. w parafii, w relacji z poszukującymi
i niewierzącymi, z instytucjami świeckimi?
7. Ekumenizm
Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno (J 17, 11b).
W naszej diecezji żyją obok siebie katolicy i ewangelicy, a w czasach emigracji zarobkowej, także liczna
grupa wyznawców prawosławia. Jakie działania na rzecz jedności chrześcijan mogę wymienić? Jakie
inicjatywy są płaszczyzną spotkania wszystkich ochrzczonych? Jak zachować troskę o tożsamość religijną
przy poszukiwaniu dróg jedności? Na jakie przeszkody natrafia ruch ekumeniczny? Jakie możliwości
pogłębienia i ożywienia inicjatyw ekumenicznych dostrzegam?
8. Władza i uczestnictwo
Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie i rzekł do nich:
«Idźcie i wy do mojej winnicy» (Mt 20, 3-4).
Zarządzenie w Kościele, jak mogę je scharakteryzować? Jaki wpływ na określanie celów duszpasterskich
i gospodarczych w parafii mają wierni świeccy – szczególnie Parafialna Rada Duszpasterska i Rada
Ekonomiczna? Na ile ich rekomendacje są respektowane? Czy widzę realną szansę na synodalny
(realizowany wspólnie), uporządkowany system zarządzania, weryfikowania rekomendacji, podejmowania
decyzji, odpowiedzialności i oceny jakości działań? Jakie zalety, a jakie trudności widzę w większym
zaangażowaniu świeckich w szeroko rozumiane życie Kościoła – od parafii począwszy? Jak wierni
świeccy mogli by przedstawiać swoje stanowisko w sprawach dotyczących parafii, dekanatu, diecezji?
9. Rozeznawanie i podejmowanie decyzji
Umiłowani, nie dowierzajcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych
proroków pojawiło się na świecie (1J 4, 1).
Jakimi zasadami kieruję się dokonując ważnych wyborów życiowych? Jak rozwiązuję problemy?
W oparciu o jaki system wartości dążę do obranych celów?
10. Formowanie się w synodalności
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale
wszystko mieli wspólne (Dz 4, 32).
Jakie nadzieje wiążę z drogą synodalną dla Kościoła? Jak mogę się w nią zaangażować, by przyniosła jak
najlepsze owoce i jakich środków oczekuję od Kościoła w tym względzie? Jakie działania należy podjąć
w formowaniu wiernych dla twórczego podążania razem?
Proponowane
treści do rozważenia po obejrzeniu konferencji:
1)
Czym
według Ciebie jest grzech?
2) Jak
rozumiesz, że żyjesz w Bożym planie zbawienia?
3)
Czy
czujesz się dzieckiem Boga?
4) Czy
żyjesz jak dziedzic Królestwa?
5) Czy
przynosisz jako dziedzic pokój, radość?
6) Jaka
jest Twoja reakcja na grzech?
7) Czy
pomniejszasz grzech? Jeśli tak, to dlaczego?
8)
Czy
nie wyolbrzymiasz grzechu? Jeśli tak, to dlaczego?
9)
Czy
stajesz w prawdzie przed samym sobą?
10) Czy
masz świadomość, że grzech niszczy Twoją relację z Panem
Bogiem?
FORMACJA GRUP ODNOWY W DUCHU ŚWIĘTYM DLA DIECEZJI BIELSKO-ŻYWIECKIEJ W TEMACIE FAŁSZYWYCH I PRAWDZIWYCH OBRAZÓW BOGA
(DO STYCZNIA 2022)
PAŹDZIERNIK 2021
TEMAT GŁÓWNY: OBRAZ BOGA – BÓG JEST MIŁOŚCIĄ
Proponowane treści do rozważenia po obejrzeniu konferencji ks. Romana:
Gdzie w Twoim życiu brakuje Ci Miłości Bożej?
Jakiej Miłości poddajesz się w swoim życiu?
Czy czujesz się kochany/a przez Boga?
Jaki jest Twój obraz Boga, który jest Miłością?
Czy wiesz, że nie musisz niczym sobie zasłużyć na
Bożą Miłość? Miłość nie wynika z zasług, jest bezinteresowna.
Czy wymagasz od siebie ciągłego wzrostu i rozwoju?
Czy wierzysz w to, że z Bogiem możesz osiągnąć wiele?
Jak rozwijasz swoje talenty?
Czy dajesz sobie prawo do przeżywania bólu?
Czy dajesz się wychowywać Bogu w Jego mądrej Miłości?
Czy słyszysz w swoim sercu głos Bożej Miłości?
Jak często spotykasz się z Bogiem na osobistej Adoracji?
Czy przyjmujesz, otwierasz się i wierzysz w tę Miłość?
XXV Ogólnopolskie Czuwanie Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym będzie inne niż zwykle. Tym razem spotykamy się u stóp Jasnej Góry pod koniec września. Będziemy wołać Ducha Świętego, aby ożywił nasze serca i rozpalił na nowo ogniem swojej miłości. Przez pierwszy konferencyjno-modlitewny blok przeprowadzi nas ks. Dawid Perlik – koordynator diec. bydgoskiej, egzorcysta diecezjalny.
W drugim bloku usłyszymy konferencje pt. ,,Nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości”, którą wygłosi ks. Marcin Modrzyński – koordynator diec. gnieźnieńskiej, zaangażowany także w projekt oddanie33.pl.
Ogólnopolskie Czuwanie to od zawsze czas umocnienia, budowania jedności i ewangelizacji. Zapraszamy serdecznie i prosimy o Waszą modlitwę, aby ten czas zrodził dobre owoce.
PROGRAM CZUWANIA
SOBOTA – Częstochowa, Jasna Góra (25.09.2021r.)
9:00 – przygotowanie do spotkania
9:30 – przywitanie uczestników, zawiązanie wspólnoty
10:15 – 11:30 – ,,Odstąpiłeś od pierwotnej miłości i powróć”
konferencja ks. Dawid Perlik, koordynator diec. bydgoskiej,
świadectwo, modlitwa o osobiste odnowienie życia w Duchu Świętym
11:30 -12.45 – ,,Nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości”
konferencja ks. Marcin Modrzyński, koordynator diec. gnieźnieńskiej
świadectwo, modlitwa za wspólnoty w Polsce
12:45 – 14:45 – ogłoszenia i przerwa na obiad
14:45 – Adoracja Najświętszego Sakramentu – modlitwa uwielbienia, Koronka do Bożego Miłosierdzia
15:30 – przygotowanie do Eucharystii
15:45 – Eucharystia, przewodniczy bp Andrzej Przybylski
21:00 – Apel – poprowadzi ks. Artur Potrapeluk
W spotkaniu można uczestniczyć również przez internet.
Aby móc oglądać transmisje należy posiadać konto w portalu oraz zapisać się w wydarzeniu.